گلوتامین چیست؟ و عوارض و فواید آن

گلوتامین فراوان ترین اسید آمینه موجود در بدن است. در ماهیچه ها ساخته می شود و توسط خون به سیستم های مختلف اندام منتقل می شود
.

گلوتامین یک واحد ساختمانی برای ساخت پروتئین در بدن است. همچنین برای ساخت سایر اسیدهای آمینه و گلوکز مورد نیاز است. مکمل های گلوتامین ممکن است به عملکرد روده، عملکرد سیستم ایمنی و سایر فرآیندها کمک کنند، به خصوص در مواقع استرس که بدن از گلوتامین بیشتری استفاده می کند.

مردم گلوتامین را برای بیماری سلول داسی شکل، سوختگی، بهبود بهبودی پس از جراحی، جراحات و عوارض HIV/AIDS مصرف می کنند. همچنین برای اسهال، فیبروز کیستیک، چاقی، سرطان ریه، و بسیاری از شرایط دیگر استفاده می شود، اما هیچ شواهد علمی خوبی برای حمایت از بسیاری از این موارد دیگر وجود ندارد.

گلوتامین (Endari) توسط FDA ایالات متحده به عنوان یک داروی تجویزی برای بیماری سلول داسی شکل تایید شده است.

موثر برای
بیماری سلول داسی‌شکل. یک محصول خاص گلوتامین (Endari, Emmaus Medical, Inc) یک داروی تجویزی مورد تایید FDA ایالات متحده برای بیماری سلول داسی است. مصرف خوراکی آن عوارض ناگهانی بیماری سلول داسی شکل را کاهش می دهد.
احتمالا برای
می سوزد. به نظر می رسد تجویز گلوتامین از طریق لوله تغذیه باعث بهبود بهبودی در افراد مبتلا به سوختگی شدید می شود.
بیماری بحرانی (تروما). به نظر می رسد مصرف گلوتامین از راه خوراکی یا IV عوارض را در بزرگسالان بدحال کاهش می دهد. اما به نظر نمی رسد خطر مرگ را کاهش دهد. محصولات IV فقط می تواند توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ارائه شود.
کاهش وزن غیر ارادی در افراد مبتلا به HIV/AIDS. به نظر می رسد مصرف خوراکی گلوتامین به بیماران HIV/AIDS در جذب بهتر غذا و افزایش وزن کمک می کند.
بهبودی پس از جراحی. به نظر می رسد دادن گلوتامین از طریق IV تعداد روزهای سپری شده در بیمارستان را پس از جراحی کاهش می دهد. اما به نظر نمی رسد که خطر مرگ پس از هر نوع جراحی را کاهش دهد. محصولات IV فقط می تواند توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ارائه شود.
احتمالاً برای
عملکرد ورزشی به نظر نمی رسد مصرف خوراکی گلوتامین باعث بهبود عملکرد ورزشی شود.
نوعی بیماری التهابی روده (بیماری کرون). به نظر نمی رسد مصرف خوراکی گلوتامین علائم بیماری کرون را بهبود بخشد.
یک بیماری ارثی که می تواند منجر به سنگ کلیه یا مثانه (سیستینوری) شود. به نظر نمی رسد مصرف خوراکی گلوتامین علائم این بیماری را بهبود بخشد.
نوزادان با وزن کمتر از 2500 گرم (5 پوند، 8 اونس). به نظر نمی رسد که دادن گلوتامین از طریق دهان به نوزادان عوارض جانبی ناشی از وزن کم هنگام تولد را بهبود بخشد.
گروهی از اختلالات ارثی که باعث ضعف عضلانی و از دست دادن عضله می شود (دیستروفی عضلانی). مصرف خوراکی گلوتامین قدرت عضلانی را در کودکان مبتلا به دیستروفی عضلانی بهبود نمی بخشد.
رشد و نمو در نوزادان نارس به نظر نمی رسد که دادن گلوتامین از راه خوراکی از بیماری یا مرگ در نوزادان نارس جلوگیری کند.
اسهال ناشی از پرتودرمانی. مصرف خوراکی گلوتامین از اسهال جلوگیری نمی کند یا از شدت اسهال ناشی از پرتودرمانی می کاهد.
علاقه به استفاده از گلوتامین برای تعدادی از اهداف دیگر وجود دارد، اما اطلاعات قابل اعتماد کافی برای گفتن اینکه آیا ممکن است مفید باشد وجود ندارد

:اثرات جانبی
اقدامات احتیاطی و هشدارهای ویژه
در صورت مصرف خوراکی: گلوتامین در صورت استفاده در دوزهای تا 40 گرم در روز احتمالاً بی خطر است. عوارض جانبی به طور کلی خفیف است و ممکن است شامل نفخ، حالت تهوع، سرگیجه، سوزش سر دل و درد معده باشد. بارداری و شیردهی: گلوتامین به عنوان بخشی از رژیم غذایی مصرف می شود. اطلاعات قابل اعتماد کافی برای دانستن اینکه آیا گلوتامین برای استفاده در مقادیر بیشتر به عنوان دارو در دوران بارداری یا شیردهی بی خطر است یا خیر وجود ندارد. در قسمت ایمن بمانید و از استفاده خودداری کنید.

کودکان: گلوتامین در صورت مصرف خوراکی در دوزهای تا 0.7 گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز احتمالاً بی خطر است. اطلاعات قابل اعتماد کافی برای اطلاع از بی خطر بودن دوزهای بالاتر گلوتامین وجود ندارد.

بیماری کبد: گلوتامین می تواند خطر مشکلات عملکرد مغز را در افراد مبتلا به بیماری پیشرفته کبد افزایش دهد. اگر بیماری کبدی دارید از آن استفاده نکنید.

اختلال دوقطبی: گلوتامین ممکن است خطر مانیا یا هیپومانیا را در افراد مبتلا به این بیماری افزایش دهد.

تعامل متوسط
در این ترکیب محتاط باشید

داروهای مورد استفاده برای جلوگیری از تشنج (ضد تشنج) با گلوتامین تداخل دارند
گلوتامین ممکن است خطر تشنج را در برخی افراد افزایش دهد. بنابراین، مصرف گلوتامین ممکن است اثرات داروهای مورد استفاده برای جلوگیری از تشنج را کاهش دهد.

دوز:
گلوتامین اغلب توسط بزرگسالان در دوزهای 15 تا 30 گرم خوراکی روزانه تا 12 ماه استفاده می شود. با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید تا بدانید چه دوزی ممکن است برای یک بیماری خاص بهترین باشد.